Budowa ścian wewnętrznych
Ściany wewnętrzne konstrukcyjne
Ściany te, podobnie jak zewnętrzne konstrukcyjne, przenoszą
obciążenia ze stropów, dachu, schodów oraz wynikające z ciężaru
własnego na fundamenty.
W technologiach murowanych ściany wewnętrzne konstrukcyjne
wykonuje się jako jednowarstwowe. Jedynie w przypadku, gdy ściana
taka rozdziela domy szeregowe lub tzw. bliźniaki, wykonywane są dwie niezależne ściany, łączone ze sobą kotwiami. Szczelina
pomiędzy nimi wypełniana jest najczęściej wełną mineralną w celu
uzyskania jak najlepszej izolacyjności akustycznej.
Ściany nośne wewnętrzne są wznoszone z takich samych materiałów, jak mury zewnętrzne. Pisaliśmy na ten temat szerzej w folderze pt.
Technologia budowy domu a właściwości cieplne ścian. Dlatego nie
powtarzamy tutaj opisu poszczególnych materiałów murowych.
W domach budowanych w technologiach szkieletowych, np. szkieletu
drewnianego czy stalowego, również konstrukcja wewnętrznych ścian
nośnych jest taka sama.
Grubość ściany, w tym również wewnętrznej ściany konstrukcyjnej,
zależy od tzw. wytrzymałości charakterystycznej (fk) zastosowanego
materiału. W przypadku wartości fk>-5 MPa, ściana może mieć
grubość 10 cm, zaś jeśli fk jest mniejsze niż 5 MPa - 15 cm.
Szczególnej uwagi wymaga łączenie ścian wewnętrznych
konstrukcyjnych z zewnętrznymi. Musi być ono wykonane w sposób,
który gwarantuje przekazywanie pomiędzy nimi obciążeń pionowych i poziomych. Jest to możliwe dzięki wiązaniu elementów murowych lub
stosowaniu metalowych łączników, bądź zbrojenia przechodzącego w każdą ze ścian. Przy czym konieczne jest, aby obie ściany były
wznoszone (i łączone ze sobą) równocześnie.
Ściany działowe
Ściany te, w odróżnieniu od konstrukcyjnych, nie przenoszą
prawie żadnych obciążeń, mogą mieć więc delikatniejszą budowę. Ich
podstawową funkcją jest podział pomieszczeń oraz utrzymywanie
zawieszonych na nich przedmiotów, takich jak szafki czy półki.
Szczególnie chętnie jest stosowany do ich wznoszenia beton
komórkowy, gdyż jest to materiał lekki, a duże wymiary bloczków
pozwalają na szybki postęp prac. Również ich przycinanie jest
proste, a wystarczy do tego nawet ręczna piła płatnica.
Ścianki murowane
Najczęściej mają grubość 6-25 cm. Jeśli przylegają do ścian
konstrukcyjnych lub zewnętrznych nienośnych, muszą być z nimi
trwale powiązane. Wąskie ścianki o długości ponad 5 m powinny być
wzmacniane prętami lub drabinkami zbrojeniowymi umieszczanymi w co
trzeciej spoinie. Ściany murowane są odporne na ogień.
Do wznoszenia ścianek działowych używa się kilku podstawowych
materiałów murowych.
Ceramika - tradycyjna lub poryzowana. Ściany mogą być
wznoszone z cegieł pełnych oraz dziurawek lub kratówek oraz z cegieł modularnych. Elementy z ceramiki poryzowanej stosowane są wówczas, gdy cały budynek wykonany jest z tego materiału, po to by
nie obniżać parametrów termoizolacyjnych. Wykorzystuje się cegły
kratówki i modularne albo pustaki przeznaczone do łączenia na pióro i wpust - wówczas elementy łączy się tylko spoinami poziomymi.
Ścianka z cegieł może być dowiązana do ściany nośnej w sposób
tradycyjny, z przewiązaniem, lub "na dotyk".
Beton komórkowy - używa się elementów o gr. 6; 8; 11,5
lub 12 cm oraz bloczków o gr. 18 cm. Ścianki muruje się zwykłymi
zaprawami cementowo-wapiennymi lub cienkowarstwowymi zaprawami
klejowymi. Ściany działowe można dowiązywać do konstrukcyjnych tak
samo, jak ściany z cegieł, czyli na strzępia, metodą "na dotyk" z zastosowaniem łączników ze stali nierdzewnej oraz z użyciem
metalowych profili.
Silikaty - stosuje się cegły pełne o wymiarach 25/12/6,5
cm lub bloczki 25/8/22, 25/12/22, 25/18/22 lub 25/25/22 cm.
Keramzytobeton - na ściany działowe nadają się pustaki o gr. 9-12 cm, łączone na pióro i wpust. Najczęściej są murowane na
tradycyjną spoinę.
Elementy gipsowe - używa się bloczków pełnych lub
drążonych, o wymiarach np. 80x8x40 czy 80x17x40 cm. Stosuje się
także wielkoformatowe płyty gipsowe - wys. 50 cm, dł. 66 cm - o grubości 6, 8 oraz 10 cm. Płyty łączy się na pióro i wpust. Do ich
murowania używa się specjalnego kleju gipsowego. Płyty mają dobrą
odporność ogniową (przy grubości płyty 8 cm wynosi ona 3 godziny).
Do pomieszczeń wilgotnych są przeznaczone płyty wodoodporne.
Najcięższe są ścianki z cegieł pełnych silikatowych,
ceramicznych lub klinkierowych - od 200 do 290 kg/m2.
Mniej ważą ściany z pustaków i cegieł dziurawek lub kratówek - od
90 do 200 kg/m2. Lekkie są ściany wznoszone z elementów
gazobetonowych lub gipsowych - około 70-80 kg/m2.
Jeżeli planujemy wykonanie murowanych ścian zewnętrznych i działowych z różnych materiałów, korzystnym rozwiązaniem
zastosowanie betonu komórkowego na ściany konstrukcyjne, gdyż ma on
bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. Wówczas na ściany
działowe można zastosować inny materiał, np. silikat
Niektóre materiały, jak np. nowoczesny beton komórkowy czy
silikaty mają na tyle gładką powierzchnię, że ściany z nich
zbudowane nie wymagają tynkowania. Wystarczy wykończenie gładzią
gipsową, farbą strukturalną lub tapetą natryskową.
Ścianki szkieletowe
Dzięki stosowanym materiałom są bardzo lekkie. Konstrukcję
stanowi systemowy stalowy ruszt (choć można również wznieść ściankę
na ruszcie drewnianym). Do stropu oraz podłogi przytwierdza się
profile UW lub UD, zaś do ścian profile CW lub CD. Jedne i drugie
muszą być oddzielone od przegród taśmą izolacyjną, ograniczającą
przenoszenie dźwięków przez konstrukcję. Wewnątrz profili poziomych
wstawia się pionowe profile CW i wkłada izolację akustyczną z wełny
mineralnej. Do tak powstałego szkieletu przykręca się z obu stron
płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe. W zależności od
szerokości profili ściany mają najczęściej grubość od 7 do 12,5 cm.
Zwiększa się ona, jeśli zastosuje się poszycie z płyt grubszych lub
ułoży je podwójnie. W ściankach konstruowanych w oparciu o szerokie
profile można prowadzić rury instalacyjne. RYS.6
Jako poszycie można stosować różne rodzaje płyt g-k. Płyty
zwykłe (GKB) mogą być używane w pokojach mieszkalnych. W
łazienkach, kuchniach i pralniach powinno to być płyty impregnowane
środkiem hydrofobowym (GKBI). Zabezpieczone przeciwwilgociowo i jednocześnie o podwyższonej odporności na ogień są płyty GKFI, zaś
tylko ognioodporne - płyty GKF. Do ścian o kształcie łukowym
polecane są płyty elastyczne, które można giąć na sucho, tam zaś
gdzie potrzebna jest większa wytrzymałość poszycia na uderzenia,
stosuje się płyty o większej grubości.
Płyty gipsowo-włóknowe są nieco cięższe od gipsowo-kartonowych,
ale bardziej odporne na wodę oraz ogień i sztywniejsze.
Ścianki szkieletowe, zarówno te zbudowane w oparciu o konstrukcję drewnianą, jak i stalową stanowią bardzo małe
obciążenie dla stropów. Ważą one 20-50 kg/m2. Na
ściankach pokrytych płytami g-k mogą jednak być wieszane tylko
przedmioty o wadze do 30 kg. Natomiast na ściankach z poszyciem
gipsowo-włóknowym - przedmioty o wadze do 100 kg, a przy poszyciu
podwójnym do 120 kg.
Co wybrać
Ściany nośne zazwyczaj muruje się z tego samego materiału co
ściany zewnętrzne. Nie jest to jednak warunkiem koniecznym w przypadku ścian działowych. Warto robić przegrody z materiałów
lekkich, ale jednocześnie dających dobrą izolacyjność akustyczną. W budynku kilkukondygnacyjnym zazwyczaj ścianki działowe są - właśnie z tego powodu - murowane. Jeśli jednak mamy dom z użytkowym
poddaszem, wówczas często przestrzeń tę dzieli się ściankami
szkieletowymi. Nie obciążają one mocno stropu i spełniają wszystkie
wymagania użytkowe. Na poddaszu są zazwyczaj sypialnie, nie ma więc
też potrzeby wieszania bardzo ciężkich przedmiotów, co - jak wspomnieliśmy - może być ograniczeniem dla stosowania tego rodzaju
konstrukcji.
